Kondak 1
Proemion
Rozkaz tajemny odebrawszy, Archanioł Gabriel szybkim krokiem staje w domu Józefowym, do Niepokalanej Maryi Panny tymi mówiąc słowy: >>Ten, który Niebo do ziemi przychylił zstąpieniem swoim bez żadnej odmiany istności swojej, cały teraz w Tobie się zamyka: którego ja widząc we wnętrznościach Twoich postać sługi przyjmującego, z zadziwienia do Ciebie wołam: „Bądź pozdrowiona Oblubienico Nienaruszona”<<.
Walecznej Hetmance hymn zwycięstwa i dziękczynności za wybawienie nas od gorzkiej niewoli, wznosimy Ci, my, słudzy Twoi, Bogarodzico! Ty, Która posiadasz moc niezwyciężoną, od wszelkich nieszczęść wybaw nas, abyśmy do Ciebie wołali: Raduj się, Oblubienico pozostająca Dziewicą!
Ikos 1
Archanioł z nieba posłany został, by „Raduj się” rzec Bogarodzicy. Kiedy ujrzał, że wraz z jego głosem bezcielesnym wcielasz się Boże, stanął w zachwycie wołając do Niej:
Raduj się, przez Którą zajaśniała radość,
Raduj się, dla Której klątwa zniesiona.
Raduj się, Któraś Adama z upadku podniosła,
Raduj się, Któraś Ewę uwolniła z łez.
Raduj się, wysokości niedostępna ludzkiej myśli,
Raduj się, głębino nieprzenikniona nawet oczyma anielskimi.
Raduj się, Która jesteś tronem Króla,
Raduj się, Która nosisz utrzymującego wszystko.
Raduj się, gwiazdo, Która ukazałaś Słońce,
Raduj się, łono wcielenia Boskiego.
Raduj się, przez Którą odnawia się stworzenie,
Raduj się, przez Którą kłaniamy się Stwórcy.
Raduj się, Oblubienico pozostająca Dziewicą!
Kondak 2
Bacząc Najświętsza na swoje dziewictwo, rzecze ze śmiałością do Gabriela: Dziwne twoje słowa wydają się być nie do przyjęcia mej duszy, kiedy mówisz mi o poczęciu bez nasienia, Ty, który wołasz: Alleluja.
Ikos 2
Czekając Dziewica na wyjaśnienie niepoznawalnej tajemnicy zawołała do posłańca: Czyż łono moje dziewicze może zrodzić Syna? Powiedz mi. A on w bojaźni rzekł jej wołając:
Raduj się, wtajemniczona w przedwieczne postanowienie,
Raduj się, pełna wiary w obietnice milczenia godne.
Raduj się, Która jesteś zapowiedzią cudów Chrystusowych,
Raduj się, korono Jego postanowień.
Raduj się, drabino niebiańska, po której zstąpił Bóg,
Raduj się, moście unoszący mieszkańców ziemi na niebo.
Raduj się, cudzie wielokrotnie zwiastowany przez Aniołów.
Raduj się, bolesna porażko demonów.
Raduj się, rodzicielko niewypowiedzianej Światłości,
Raduj się, Któraś zachowała to w tajemnicy.
Raduj się, Która mędrców przewyższasz wiedzę,
Raduj się, Która wierzącym rozjaśniasz umysły.
Raduj się, Oblubienico pozostająca Dziewicą!
Kondak 3
Dziewicę, Która męża nigdy nie znała, Moc Najwyższego ku poczęciu nawiedziła i łono Jej urodzajną uczyniła niwą dla wszystkich, którzy pragną zbawienia, tak oto śpiewając: Alleluja.
Ikos 3
Panna, mając w łonie swym Boga, udała się do Elżbiety, której płód, gdy tylko rozpoznał Jej pozdrowienie, ucieszył się i skakaniem niczym śpiewem wołał do Bogarodzicy:
Raduj się, pędzie niewiędnącej latorośli,
Raduj się, owocu nieśmiertelnego zaskarbienie.
Raduj się, oprawiająca rolę Rolnika miłującego ludzi,
Raduj się, Któraś zrodziła naszego Życiodawcę.
Raduj się, niwo obfitująca miłosierdziem,
Raduj się, stole zastawiony obfitością przebłagania.
Raduj się, przez Którą raj rozkoszy rozkwita,
Raduj się, bowiem przystań duszom przygotowujesz.
Raduj się, przyjemna woni modlitwy,
Raduj się, Boska ku śmiertelnym życzliwości,
Raduj się, odwago śmiertelnych ku Bogu.
Raduj się, Oblubienico pozostająca Dziewicą!
Kondak 4
Nękany nawałnicą sprzecznych myśli, zasmucił się nieskazitelny Józef, znając Cię niezamężną, rozmyślał o tajemnym związku, Przeczysta: dowiedziawszy się jednak o Twym poczęciu od Ducha Świętego, rzekł: Alleluja.
Ikos 4
Gdy usłyszeli pasterze Aniołów śpiewanie o przyjściu Chrystusa w ciele, pobiegli jak do Pasterza, lecz ujrzeli Go jak Jagnię Nieskalane, w łonie Maryi upasione, toteż wielbiąc Ją rzekli: Raduj się, Matko Jagnięcia i Pasterza,
Raduj się, zagrodo rozumnych owieczek.
Raduj się, obrono od wrogów niewidzialnych,
Raduj się, Któraś otworzyła nam rajskie podwoje.
Raduj się, bowiem niebiosa weselą się wraz z ziemią,
Raduj się, bowiem wszystko co na ziemi współweseli się z niebiosami.
Raduj się, Która jesteś niemilknącymi ustami Apostołów,
Raduj się, niezwyciężone męstwo świętych męczenników.
Raduj się, niezachwiany filarze wiary.
Raduj się, łaski sławne doznanie.
Raduj się, przez Którą piekło zostało ogołocone,
Raduj się, przez Którą przyodzieliśmy się w chwałę.
Raduj się, Oblubienico pozostająca Dziewicą!
Kondak 5
Gdy ujrzeli magowie gwiazdę przez Boga kierowaną, poszli za jej blaskiem, za latarnię ją mając, pod jej przewodem szukali Potężnego Władcy, a doszedłszy do Niedostępnego, ucieszyli się i śpiewali: Alleluja.
Ikos 5
Kiedy ujrzeli synowie chaldejscy na rękach Dziewicy Tego, Który ludzi I stworzył swą ręką, rozpoznali w Nim Władcę, choć przyjął był postać sługi i pośpiesznie uczcili Go swymi darami, a do Błogosławionej wołali:
Raduj się, Matko nie zachodzącej gwiazdy,
Raduj się, promieniu tajemniczego dnia.
Raduj się, Która gasisz zarzewie fałszu,
Raduj się, oświecająca wyznawców Trójcy Świętej.
Raduj się, Któraś tyrana nieludzkiego pozbawiła władzy,
Raduj się, Któraś ukazała Chrystusa Boga miłującego ludzi.
Raduj się, Któraś wybawiła nas od barbarzyńskiego pogaństwa,
Raduj się, Któraś wyzwoliła nas od niegodziwych uczynków.
Raduj się, Któraś położyła kres pogańskiej czci ognia,
Raduj się, tłumiąca płomień namiętności.
Raduj się, przewodniczko wierzących po drodze nieskazitelności,
Raduj się, radości wszystkich pokoleń.
Raduj się, Oblubienico pozostająca Dziewicą!
Kondak 6
Magowie, którzy stali się kaznodziejami noszącymi w sobie Boga, wrócili do Babilonu, wypełniwszy Twe posłannictwo i wszystkim głosili o Tobie, żeś Chrystus; pamiętali zaś niedorzecznego Heroda, który śpiewać nie umiał: Alleluja.
Ikos 6
Oświeciwszy Egipt światłem prawdy, przepędziłeś mrok fałszu, bożki zaś egipskie, Zbawco, nie mogąc sprostać Twojej sile runęły, a z ich niewoli wyzwoleni wołali do Bogarodzicy: Raduj się, ludzi odnowienie,
Raduj się, demonów klęsko i osłabienie.
Raduj się, Któraś zmiażdżyła zwodzicielską dynastię,
Raduj się, Któraś ukazała oszustwo pogaństwa.
Raduj się, morze, które pochłonęło faraona myśli,
Raduj się, skało, z której źródło tryska dla spragnionych życia.
Raduj się, słupie ognisty, oświecający tych co w ciemnościach,
Raduj się, opiekunko świata przestronniej sza od chmur.
Raduj się, pokarmie mannę zastępujący,
Raduj się, służebnico świętego Pokarmu.
Raduj się, ziemio obiecana,
Raduj się, z Której płynie miód i mleko.
Raduj się, Oblubienico pozostająca Dziewicą!
Kondak 7
Kiedy dla Symeona nadszedł czas odejścia z tego świata marności, wtedy ukazałeś się jemu, jako młodzieniec, lecz on rozpoznał w Tobie Boga doskonałego i podziwiał mądrość Twoją niewymowną śpiewając: Alleluja.
Ikos 7
Nowe ukazał nam stworzenie, przez Niego uczynione, Stwórca objawiony, Który wyszedł z łona bez nasienia i zachował je, jakim było do tej pory, nienaruszone, abyśmy cud ten widząc wielbili Ją i wołali:
Raduj się, kwiecie nie więdnący,
Raduj się, korono wstrzemięźliwości.
Raduj się, światły prawzorze naszego zmartwychwstania,
Raduj się, ukazująca nam życie anielskie.
Raduj się, drzewo o słodkim owocu, z którego pokarm czerpią wierni,
Raduj się, drzewo obfitujące w liście, w którego cieniu wielu się ukrywa.
Raduj się, Któraś nosiła w łonie Zbawiciela zniewolonych,
Raduj się, Któraś porodziła Przewodnika zbłąkanych.
Raduj się, pojednanie z Sędzią sprawiedliwym,
Raduj się, wielu grzechów przebaczenie.
Raduj się, szato dająca odwagę obnażonym,
Raduj się, miłości przewyższająca wszelkie pragnienie.
Raduj się, Oblubienico pozostająca Dziewicą!
Kondak 8
Narodzenie przedziwne widząc, wyrzeknijmy się świata, a umysł nasz skierujmy ku niebu; w tym bowiem celu Najwyższy Bóg zjawił się na ziemi, jako pokorny człowiek, pragnąc ku górze prowadzić wszystkich, którzy Mu śpiewają: Alleluja!
Ikos 8
Słowo nieopisane swoją pełnią przebywało w dole (na ziemi), nie opuszczając jednocześnie niebios, bowiem przemieszczenie to nie polegało na zmianie miejsca, lecz było zejściem Boskim i narodzinami z Dziewicy, Która Boga przyjęła i usłyszała:
Raduj się, pomieszczenie nieobjętego Boga,
Raduj się, bramo wzniosłej tajemnicy.
Raduj się, nowino budząca wątpliwości u niewiernych,
Raduj się, niezawodna chwało wierzących.
Raduj się, rydwanie najświętszy Tego, Który jest nad Cherubinami,
Raduj się, siedlisko wzniosłe Tego, Który jest ponad Serefinami.
Raduj się, Któraś pojednała niepojednane,
Raduj się, Któraś połączyła dziewiczość z macierzyństwem.
Raduj się, przez Którą przebaczone zostało przewinienie,
Raduj się, przez Którą otworzyły się rajskie podwoje.
Raduj się, kluczu Królestwa Chrystusa,
Raduj się, nadziejo wiecznej szczęśliwości.
Raduj się, Oblubienico pozostająca Dziewicą!
Kondak 9
Wszelkie istoty anielskie podziwiały wielkie dzieło Twojego wcielenia; bowiem tego, kto jest Bogiem nieprzystępnym, ujrzały, jako człowieka przystępnego dla wszystkich, z nami przebywającego i słyszącego od wszystkich: Alleluja.
Ikos 9
Retorów wielomównych jako ryby bez głosu, widzimy przed Tobą, Bogarodzico: nie mogą bowiem powiedzieć, jak, pozostając Dziewicą, urodzić mogłaś? My zaś tajemnicę Twoją podziwiając wołamy z wiarą:
Raduj się, naczynie Bożej Mądrości,
Raduj się, skarbnico Jego opatrzności.
Raduj się, Któraś ukazała niemądrość mędrców,
Raduj się, Która krasomówcom wytykasz brak umiejętności mówienia.
Raduj się, bowiem przemądrzali badacze stali się głupcami,
Raduj się, bowiem twórcy mitów marnie przeminęli.
Raduj się, Któraś unicestwiła Ateńczyków matactwo,
Raduj się, Która napełniasz sieci rybackie.
Raduj się, wyciągająca z otchłani niewiedzy,
Raduj się, u wielu wzbogacająca poznanie
Raduj się, okręcie pragnących zbawienia,
Raduj się, przystani dla płynących przez życie.
Raduj się, Oblubienico pozostająca Dziewicą!
Kondak 10
Wszystkiego Stwórca, chcąc zbawić świat, przyszedł na ziemię zgodnie ze swoją obietnicą i jako Bóg, będąc pasterzem, ze względu na nas przyjął człowieczeństwo, aby stawszy się podobnym do nas, i nas wezwać ku sobie, On jako Bóg słyszy: Alleluja.
Ikos 10
Murem jesteś obronnym dla dziewic i wszystkich ku Tobie przybiegających, Bogarodzico Dziewico, bowiem takowym uczynił Cię Stwórca nieba i ziemi, Przeczysta, kiedy wstąpił do Twego łona i nauczył wszystkich wołać do Ciebie: Raduj się, kolumno dziewictwa,
Raduj się, bramo zbawienia.
Raduj się, przewodniczko odrodzenia duchowego,
Raduj się, dawczyni dobrodziejstw Bożych.
Raduj się, Która odnawiasz poczętych w grzechu,
Raduj się, dająca mądrość nieroztropnym.
Raduj się, odpędzająca tego, który deprawuje myśli,
Raduj się, Któraś narodziła Siewcę nieskazitelności.
Raduj się, pałacu przeczystych zaślubin,
Raduj się, Któraś wiernych złączyła z Bogiem.
Raduj się, dobra żywicielko dziewic,
Raduj się, ozdobo świętych dziewiczych dusz.
Raduj się, Oblubienico pozostająca Dziewicą!
Kondak 11
Śpiew pochwalny zawodzi, gdy usiłuje dorównać wielkiemu miłosierdziu Twemu, i choćbyśmy ofiarowali Ci pieśni tak liczne, jak ziarnka piasku, o Królu święty, nie osiągnęlibyśmy miary godnej tego, co dałeś nam, którzy wołamy do Ciebie: Alleluja!
Ikos 11
Widzimy Najświętszą Dziewicę, świetlistą pochodnię, ukazującą się przebywającym w ciemnościach, Która zapalając światło niematerialne, prowadzi wszystkich do poznania Boga, swoim blaskiem rozjaśniając umysły i Która takowym jest czczona wołaniem:
Raduj się, blasku słońca duchowego,
Raduj się, promieniu niegasnącego światła.
Raduj się, błyskawico dusze oświecająca,
Raduj się, gromie napawający trwogą wrogów.
Raduj się, światłości promieniująca poznaniem,
Raduj się, Która jesteś początkiem obfitej rzeki.
Raduj się, obrazie uzdrawiającej sadzawki,
Raduj się, Któraś unicestwiła zmazę grzechu.
Raduj się, łaźnio obmywająca sumienie,
Raduj się, dzbanie radość czerpiący.
Raduj się, przyjemna woni Chrystusowego aromatu,
Raduj się, tajemnicze życie radosnej uczty.
Raduj się, Oblubienico pozostająca Dziewicą!
Kondak 12
Chcąc udzielić łaski przebaczenia za dawne winy Ten, Który grzechy wszystkich ludzi gładzi, Sam przyszedł do tych, którzy oddalili się od Jego łaski i rozerwawszy spis ich win, słyszy od wszystkich: Alleluja!
Ikos 12
Wielbiąc przez Ciebie Narodzonego, chwalimy też Cię wszyscy, jako świątynię
uduchowioną, Bogarodzico, ponieważ Ten, który wszystko w dłoni trzyma, Bóg
nasz, zamieszkał w Twoim łonie, uświęcił Cię, uczcił i wszystkich nauczył wołać do Ciebie:
Raduj się, namiocie Boga i Słowa,
Raduj się, przewyższająca„święte świętych”.
Raduj się, arko złocona przez Ducha Świętego,
Raduj się, niewyczerpana skarbnico życia.
Raduj się, czcigodna korono królów bogobojnych,
Raduj się, godna chwało pobożnych kapłanów.
Raduj się, niezachwiany filarze Cerkwi,
Raduj się, nieobalony murze Królestwa Bożego.
Raduj się, przez Którą dokonują się zwycięstwa,
Raduj się, Która obalasz nieprzyjaciół naszych.
Raduj się, ciała mojego lekarstwo,
Raduj się, duszy mojej zbawienie.
Raduj się, Oblubienico pozostająca Dziewicą!
Kondak 13
Matko Najsławniejsza, Któraś zrodziła Słowo, świętsze od wszystkich świętych! Przyjmij ten nasz dar i od wszelkiego nieszczęścia zachowaj nas wszystkich i wybaw od przyszłych męczarni śpiewających Ci: Alleluja!
(Ten kondak mówimy trzykrotnie. Potem czyta się 1 ikos: Archanioł z nieba posłany został…, a następnie 1 kondak: Walecznej Hetmance hymn zwycięstwa… i proemion: Rozkaz tejemny odebrawszy…)
Modlitwa do Przenajświętszej Bogarodzicy
Przyjmij, Wszechmocna, najczystsza Władczyni i Królowo nasza, Boża Rodzicielko, te pochwalne hymny, Tobie jedynej odpowiadające, od nas niegodnych sług Twoich, wybrana spośród wszystkich pokoleń, Któraś się okazała wyższą od wszelkiego stworzenia nieba i ziemi. Dzięki Tobie Bóg zastępów jest z nami i przez Ciebie poznaliśmy Syna Bożego i staliśmy się godnymi świętego Ciała i najczystszej Krwi Jego. Dlatego błogosławiona Jesteś z pokolenia na pokolenie, przez Boga wysławiona, wspanialsza od Cherubinów i czcigodniejsza od Serafinów.
I teraz, o pełna chwały Przenajświętsza Bogarodzico, nie ustawaj w modlitwie za nas, niegodnych sług Twoich, abyśmy od wszelkiej złej myśli i od wszelkiego nieszczęścia byli zbawieni i uchronieni od wszelkiej złośliwości szatańskiej.
Do końca wstawiając się za nami zachowaj nas przed osądzeniem. Orędownictwem bowiem Twoim i opieką chronieni, Jedynemu w Trójcy Bogu i Stwórcy wszystkiego składamy chwałę, cześć, pokłon i dziękczynienie teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.
tł. Akatystu – o. Gabriel (Krańczuk) Hagioryta, wyd. Bratczyk 1996 / 2010
tł. Proemionu – o. Mieczysław Bednarz
AKATYSTARZ 